وبلاگ نفــــــــــــــــــــرین سیاه

» سخته

چقدر سخته

کسي رو که دوستش داري نتوني بهش بگي که دوستش داري وچقدر

بده که کسي تورو دوست داشته باشه واينو نتونه بهت بگه




چقدر سخته

تو چشاي کسي که تمام عشقت رو ازت دزديد وبجاش يه

زخم هميشگي رو قلبت هديه داد زول بزني و بجاي اينکه

لبريز کينه و نفرت شي حس کني که هنوز هم دوسش داري





چقدر سخته

دلت بخواد سرتو باز به ديواري تکيه بدي که

يبار زير آوار غرورش همه وجودت له شده





چقدر سخته

تو خيالت ساعتها باهاش حرف بزني اما

وقتي ديديش هيچ چيزي بجز سلام نتوني بگي




چقدر سخته

وقتي که پشتت بهشه دونه هاي اشک گونه هاتو خيس کنه

اما مجبور بشي بخندي تا نفهمه که هنوز دوسش داري





چقدر سخته

گل آرزوهاتو تو باغ ديگري ببيني و هزار

بار خودتو بشکني و اونوقت آروم زير لب بگي

گل من

باغچهء نو مبارک

خیلی سخته که جرات گفتن جمله ی دوست دارم رو نداری حتی به کسی که جونت رو واسش میدی....

خیلی سخته که بعد از این که با خودت کلی کلنجار رفتی بخوای بری و بهش همه چیز رو بگی و اونم بهت بگه که فعلا وقت ندارم....

خیلی سخته که همیشه مجبور باشی سخت ترین چیزها رو تحمل کنی....

خیلی سخته که دلت رو به کسی خوش کنی که یه دل خوشی دیگه داره....

خیلی سخته که با خاطرات یکی زندگی کنی و وقتی که فهمید عاشقشی بره و پشت سرش رو هم نگاه نکنه....

خیلی سخته که بهت بگه دوست دارم اما بعد بفهمی که حرفش یه ((ن))کم داشت....

خیلی سخته که کسی رو که از ته دل دوست داشتی با بی رحمی تمام بهت بگه دیگه دوست ندارم....

خیلی سخته که دوسش داشته باشی ولی نتونی باهاش بمونی....

خیلی سخته که همه چیزت رو به خاطر عشقت از دست بدی اما اون بهت بگه که دیگه نمی خوامت....

خیلی سخته که غرورت رو به خاطر عشقت بشکونی و بعد بفهمی دوست نداره....

خیلی سخته که بغض داشته باشی اما نخوای کسی بفهمه....

خیلی سخته که عزیزترین کست بخواد که فراموشش بکنی....

خیلی سخته وقتی همه کنارت باشن و باز احساس تنهایی کنی

وقتی عاشق باشی و هیچ کس از دل عاشقت باخبر نباشه 

وقتی لبخند می زنی و توی دل گریونی 

وقتی تو خبر داری و هیچ کس نمی دونه 

وقتی به زبان دیگران حرف می زنی ولی کسی نمی فهمه 

وقتی فریاد می زنی و کسی صدات رو نمیشنوه

وقتی تمام درها به روت بستست... اونوقت دستهات رو  سوی آسمون بلند می کنی و از اعماق قلب تنها و عاشق و گریونت فریاد میزنی که: « ای خدای بزرگ دوستت دارم!» و حس می کنی که دیگه تنها نیستی

خیلی سخته یکی رو دوست داشته باشی؛ولی خودت رو لایقش ندونی تا بهش برسی. 

خیلی سخته تولد یکی رو هیچ وقت فراموش نکنی؛ولی گرفتن هدیه ای که لایقش هست رو پیدا نکنی تا بهش بگی که همه آدمها فراموش کار نیستند. 

خیلی سخته که تنها شماره تلفنی که تو ذهنت حک شده، داشته باشی؛ولی نتونسته باشی که با اون شماره تماس بگیری

خیلی سخته که ناخواسته ازکسی که دوستش داری جدا شی و اون موقع خواسته باشی که بهش بفهمونی که همیشه بر خاطرات غبار نمیشنه.

خیلی سخته که خواسته باشی یکی دیگه فراموشت کنه؛ولی خودت نتونسته باشی که از یادش ببری.

خیلی سخته که به کسی پیغامی بدی،واون هم جواب تو رو نده؛و تو هم نتونسته باشی حرفی بزنی، چونکه اون در جوابت میگه که"مگه خودت اینجوری نخواستی."

خیلی سخته که اسمی رو که خیلی دوست داری،بشنوی؛ولی خودت رو به نشنیدن بزنی.

خیلی سخته که کسی رو دوست داشته باشی؛ولی نتونسته باشی بهش بگی.

خیلی سخته که تو اوج تنهائی بغض گلوت رو گرفته باشه؛ولی نخواهی که کسی از این موضوع خبردار شه.

خیلی سخته که آینده ات رو در گرو رسیدن به کسی دونسته باشی؛ولی نتونسته باشی بهش برسی.

خیلی سخته که آدمی روحتی یه بار یه دل سیر ندیده باشی و فقط تو خواب ببینی و بعد هم بهش بگی که عاشقش شدی واون هم خواسته باشه که حرفهات رو باور کنه.

 بله خیلی سخته بیشتر از همه اینه که بهش چه بگی چه نگی دوست دارم

خیلی سخته  به خدا

۰ نظر / ۲۲۶ بازدید